به گزارش سرویس علمی و فرهنگی مرکز خبر حوزه :رسالهي حاضر درصدد است، با شناسايي رهيافتهاي مطالعه فلسفه سياسي اسلامي در غرب و ارائهي صورتبندي از آن، ميزان صحت و اعتبار هر يك از رهيافتهاي مطالعاتي را مورد بررسي قرار دهد.
* رهیافتهای مطالعه فلسفی سیاسی اسلام
محقق اثر، معتقد است، مطالعه فلسفه سياسي اسلامي در غرب، رهيافت واحدي ندارد بلكه عليرغم معاصرت آن، شامل رهيافتهاي متعدد است كه به دليل عدم شناسايي رهيافتها و همچنين عدم ارائهي صورتبندي از آن، تصوير درستي از مطالعه مذكور وجود ندارد. پژوهشگر رساله پس از بيان طرح رساله، ابتدا به سير تاريخي مطالعه انديشمندان غربي درباره فلسفه سياسي اسلامي اشاره ميكند و ضمن بيان زندگي انديشمندان به معرفي مهمترين آثاري ميپردازد كه در غرب درباره فلسفه سياسي اسلامي نوشته شده است و پس از آن، مطالعه فلسفه سياسي اسلامي در غرب را در چهار رهيافت تاريخي، تفسيري، انتقادي و توصيفي صورتبندي مينمايد. اين صورتبندي نه بر اساس تقدم و تأخر زماني انديشمندان و آثار مربوطه بلكه بر اساس همخواني محتوايي مباحث انجام ميپذيرد.
* بررسی مطالبه تاریخی فلسفه سیاسی
فصل دوم به بررسي و نقد مطالعه تاريخي فلسفه سياسي اسلامي بر اساس آثار انديشمنداني همچون تي.جي.دبور، ريچارد والزر، اروين روزنتال و دانيل فرانك ميپردازد. در ادامه بررسي و نقد مطالعه تفسيري فلسفه اسلامي بر اساس آثار انديشمنداني همچون لئو اشتراوس، هانري كربن، محسن مهدي، چارلز باترورث، ميريام گالستون و جاشوا پرنز در دستور كار محقق قرار ميگيرد.
در فصل چهارم رهيافت انتقادي بر اساس آثار اليور ليمن و ديميتري گوتاس بررسي ميگردد. فصل پاياني نيز به نقد مطالعه فلسفه سياسي اسلامي با رهيافت توصيفي بر اساس آثار انديشمنداني همچون ان لمبتون، هانس دايبر، آنتوني بلك، پاتريشا كرون و نلي لحود اختصاص دارد. محقق در جمعبندي و نتيجهگيري ضمن ارائهي تأملاتي در جهت مطالعه و فهم بهتر فلسفه سياسي اسلامي، خطوط كلي مباحث را تبيين ميكند.